Boekje als hulp en inspiratie bij het waken

Waken bij stervende familieleden in het ziekenhuis is een zware, maar ook dankbare opgave. Een wake geeft veel tijd tot nadenken. Terwijl vragen over eindigheid en sterfelijk opkomen, blijven antwoorden uit. Als hulp bij het waken maakte de dienst geestelijke verzorging van het Maastricht UMC+ de uitgave “Waakboekje - Gedichten en gedachten bij het waken”.

“Wakende mensen zitten soms met de handen in het haar en weten niet wat van hen verwacht wordt”, zegt geestelijk verzorger Boukje Aartsen. “Ons boekje biedt hen handvatten en inspiratie voor bij het waken.” Haar collega Hans Kling voegt toe: “Het begeleiden van een stervende is een dubbel proces, enerzijds is het een zware tijd, maar anderzijds kun je ook fijne herinneringen oproepen over je verbondenheid met de stervende en je naasten.”

Het boekje bevat vele teksten en daarbij staat altijd wel een tekst waar de wakende zich aan kan spiegelen, die houvast biedt. Het boekje is opvallend religieneutraal. Aartsen: “We maakten de teksten met respect voor alle religies. Daarnaast zijn velen niet kerkelijk. Ook zij hebben behoefte aan betekenis en zingeving tijdens het waken en daarin willen we met het boekje voorzien.” Naast geestelijke begeleiding bevat het waakboekje praktische informatie over het stervensproces en biedt het ruimte om eigen gedachten en ervaringen op te schrijven voor de volgende wakers.

Het waakboekje is binnenkort verkrijgbaar op de verpleegafdelingen en in het stiltecentrum van het MUMC+. Het gaat ook deel uitmaken van de waakkoffer waaraan Aartsen en haar collega’s nu werken. “Het koffer zal een lampje bevatten, net als een schrijfboekje, spullen voor een altaartje, maar ook praktische zaken zoals zakdoekjes.”

"Waakboekje - Gedichten en gedachten bij het waken” is gebaseerd op een eerdere uitgave van geestelijk verzorger Netty van Haarlem (niet aan het MUMC+ verbonden). Kling is trots op de Maastrichtse versie van het boekje: “We maakten het voor het MUMC+. Onze collega’s in het Leiden UMC en het UMC Utrecht nemen het, aangepast aan hun eigen stad, over.”