Dr. Tim Wolfs (onderzoeker)

De longen van een te vroeg geboren baby krijgen het vaak zwaar te verduren. In de eerste plaats wordt vroeggeboorte vaak veroorzaakt door een infectie van het vruchtwater. Terwijl het kindje in de baarmoeder oefent met ademhalen, krijgt hij of zij het geïnfecteerde vruchtwater binnen met een longontsteking tot gevolg. Vaak moet meteen na de vroeggeboorte zuurstof worden toegediend. Maar ook dat is weer schadelijk. Uiteindelijk hebben niet alleen de longen het zwaar in deze cruciale fase, maar ook andere organen in het lichaam waaronder de hersenen en het maag-darm stelsel. Met een groot team van onder meer neonatologen, gynaecologen, immunologen en biomedische wetenschappers proberen we de schadelijke effecten van vroeggeboorte en deze complicaties rondom de zwangerschap de kop in te drukken.

We kijken naar alle facetten: van genetische aanleg tot leefstijl. Maar onze belangrijkste focus ligt misschien nog wel op de inzet van stamcellen. Om kinderen met BPD te behandelen, gebruiken we een speciaal soort stamcellen. Die versnellen de ontwikkeling van de longen en voorkomen beschadigingen. Daarnaast hebben deze stamcellen een ontstekingsremmende werking. Als we ze al vóór de geboorte via de navelstreng in het bloed van de baby brengen, kan dit waarschijnlijk al een deel van de problemen oplossen. We kunnen de vroeggeboorte
er niet mee voorkomen, maar de gevolgen van een infectie worden bijvoorbeeld wel minder heftig. In het laboratorium werken we aan een methode om vroegtijdig vast te stellen of het vruchtwater geïnfecteerd is. Ook onderzoeken we hoe de toediening van stamcellen het meest effectief is. We doen ons onderzoek op een soort mini-longen die in een laboratorium zijn gemaakt en vervolgens kijken we welk effect het toedienen van stamcellen op proefdieren heeft.

"We doen ons onderzoek op een soort mini-longen"

We willen ook weten of we de stamcellen beter voor of na de bevalling kunnen toedienen. Het is belangrijk dat we dit onderzoek heel zorgvuldig uitvoeren en onze bevindingen uiterst secuur in kaart brengen, want daarop moeten de artsen beoordelen en bepalen wie op welk moment in aanmerking komt voor zo'n innovatieve behandeling. Als de behandeling eenmaal toegepast wordt, houden de artsen ons op de hoogte van het verloop, zodat wij deze uitkomsten weer kunnen gebruiken voor verder onderzoek naar de meest effectieve behandeling.