Onbestendig coronaklimaat zorgt voor ongerustheid
Carina Pernot zorgt voor chronisch zieke patiënten die veneuze aandoeningen hebben. “Dit zijn aandoeningen aan de diepe vaten (de aders)”, legt Carina uit. “Het zijn veelal patiënten die in het verleden trombose hebben gehad. Ze houden daarna vaak nog veel klachten en komen uiteindelijk vanuit het hele land voor behandelingen naar het MUMC+. Daarmee heeft het MUMC+ binnen de vaatchirurgie ook een toonaangevend specialisme in Nederland neergezet.”
Pernot vervolgt: “Juist omdat mijn patiënten chronisch ziek zijn, zien we ze met regelmaat terug. Dit zijn dus mensen die ik al heel lang ken. Je bouwt een band met ze op. Het is mooi om te zien dat je als vast aanspreekpunt echt van toegevoegde waarde bent.”
De druk is vele malen groter
“Onze patiënten hoeven meestal niet naar de IC. Alleen als er bijvoorbeeld acute trombose optreedt. Dan ben je afhankelijk van andere afdelingen in het ziekenhuis: Is er een bed vrij? Is er voldoende personeel? Planbare, niet-acute ingrepen worden nu niet meer uitgevoerd en de OK’s zijn weer afgeschaald. Daar houd je dan ook rekening mee. Je hebt te maken met een situatie waarin het ziekenhuis zich op dit moment bevindt en daar moet je je naar schikken. Maar de druk is nu vele malen groter. We worden dagelijks nog geconfronteerd met hoge besmettingscijfers. Niet wetende wat er nog allemaal gaat komen en hoelang het verplegend personeel dit nog volhoudt.”
Nu we de zorg weer moeten uitstellen, kamp ik wel met een gevoel van onmacht
Heel veel telefoontjes
“Het voordeel van veneuze zorg is dat je meestal met behandelen kunt wachten. Het is geen acute zorg. In die zin lijkt het misschien minder erg. Maar nu we de zorg weer moeten uitstellen en de wachtlijsten zien oplopen, kamp ik wel met een gevoel van onmacht. Voor de patiënten is het vervelend om met klachten te blijven rondlopen. In het begin, tijdens die eerste golf, was er zeker nog begrip voor de situatie. Naarmate het allemaal langer ging duren, werden patiënten heel onrustig. Of erger; ze kregen ineens meer klachten. En het is heel logisch dat patiënten dan ongerust worden en willen weten waar ze aan toe zijn. Ze nemen daardoor vaker contact met ons op.”
Ongerustheid
“Het is begrijpelijk dat veel van onze patiënten zich zorgen maakten toen berichten in de media verschenen van mensen die trombose kregen na een COVID-vaccinatie. Ze hebben klachten die het dagelijks leven vaak ernstig beperken juist door een trombose in het verleden. Ze benaderden ons heel vaak met de vraag: ‘Moet ik me wel laten vaccineren?’ Patiënten blijven informeren, is dan ook belangrijk. De stollingsproblemen (trombose) die we zien bij COVID-besmettingen zijn veel groter dan de trombotische complicaties van de vaccinatie. We adviseren patiënten dus om zich te laten vaccineren.”
Wanneer ben ik aan de beurt?
“Op de patiëntvraag: ‘Wanneer ben ik dan aan de beurt voor mijn behandeling of operatie?’ kan ik eerlijk gezegd geen antwoord geven. Sommige patiënten willen nu ook niet opgenomen worden voor een grote operatie. Ze zijn bang dat ze corona oplopen. Ze verschuiven het liever. We gaan op een gegeven moment, als het weer kan, de wachtlijst af. Andere opties hebben we nu niet. “

“Mijn werkweek is super divers: Iedere dag is anders. Ik houd me bezig met klinische en poliklinische zorg, kruip in de rol van zaalarts, ben aanspreekpunt voor vragen van collega’s. Twee dagen in de week heb ik spreekuur. Daarnaast geef ik onderwijs aan derdejaars geneeskunde studenten en ben ik bezig met wetenschappelijk onderzoek. We zijn immers hierin een expertisecentrum en hebben ontzettend veel knowhow. Het MUMC+ is op dit onderdeel van vaatchirurgie, diepe veneuze aandoeningen, een extern aanspreekpunt. Ik heb dan ook met regelmaat een landelijk multidisciplinair overleg. Lange tijd was ik in Nederland de enige Physician Assistent (PA) op dit vakgebied. Het is eigenlijk een nieuwe gecreëerde functie (taakherschikking). Dat is een beetje vanzelf gegaan. Nu komen er langzaam meerdere PA’s in het land. Het is een mooi en enerverend beroep.“