Een model is eigenlijk niets meer of minder dan een wiskundige formule die gebaseerd is op een gigantische hoeveelheid data. Zowel van patiënten als van tumoren. Overal ter wereld worden deze gegevens verzameld en opgeslagen. Van Maastricht tot Sydney. Al die data bevatten een schat aan informatie. Als je de gegevens op de juiste wijze met elkaar weet te combineren kom je uiteindelijk tot een 'slim' voorspelmodel. Zo'n model kan bijvoorbeeld voorspellen dat behandeling met radiotherapie zorgt voor een kans van 70 procent op terugkeer van de tumor, terwijl toevoeging van chemotherapie die kans verkleint tot 40 procent. Daardoor kan bijvoorbeeld wel het risico op bijwerkingen groter worden, met een mindere kwaliteit van leven. De afweging voor de ene of de andere therapie kan een model natuurlijk niet maken. Daarom is de stem van de patiënt cruciaal.
"De kracht zit er juist in dat we kennis kunnen uitwisselen met collega's over de hele wereld."
Ook voor bijvoorbeeld protonentherapie willen we graag zo nauwkeurige mogelijke voorspelmodellen. Er krijgen jaarlijks ruim 100.000 mensen in Nederland de diagnose kanker. Daarvan kunnen we echter maar net iets meer dan 2.000 mensen behandelen met protonentherapie. Dan wil je natuurlijk wel precies die patiënten selecteren bij wie het effect het grootst zal zijn. Dat doen we ook op basis van voorspellende modellen. Die zullen met de jaren ook alleen maar nauwkeuriger worden. Want, hoe meer data wordt toegevoegd, hoe beter de voorspelling. Daarvoor werken we dan ook samen met tal van andere kennisinstituten. We houden de data niet voor onszelf. De kracht zit er juist in dat we kennis kunnen uitwisselen met collega's over de hele wereld.
