Zonder proefpersonen geen onderzoek
“Meedoen aan een onderzoek is een hele ervaring.” Adam Hussain zag de oproep voor deelname aan een spieronderzoek in de universiteitsbibliotheek en bedacht zich geen moment. “Je komt uit je comfortzone en je leven ziet er voor eventjes heel anders uit. Mijn vrienden zeiden in eerste instantie: “Je bent gek dat je dit doet!””
“Meedoen aan een onderzoek is een hele ervaring.”Adam Hussain zag de oproep voor deelname aan een spieronderzoek in de universiteitsbibliotheek en bedacht zich geen moment. “Je komt uit je comfortzone en je leven ziet er voor eventjes heel anders uit. Mijn vrienden zeiden in eerste instantie: “Je bent gek dat je dit doet!””
De afdeling Humane Biologie van het Maastricht UMC+ is net gestart met een spieronderzoek, de zogenoemde immobilisatiestudie. “We onderzoeken of een nieuw voedingssupplement spiermassaverlies tegen kan gaan als het been één week in het gips zit en spiergroei kan bevorderen tijdens herstel”, vertelt onderzoekster Michelle Weijzen. “We weten van eerdere immobilisatiestudies dat spiermassaverlies een groot probleem is. Wij zijn niet als enigen op zoek naar een goede manier om dit verlies te voorkomen, maar we zijn in die zin uniek dat we de eersten zijn die dit nieuwe supplement testen. De reeds eerder geteste supplementen bleken niet het spiermassaverlies tegen te gaan. Adam Hussain is voor dit onderzoek de eerste deelnemer. Hij heeft alle fases van het onderzoek inmiddels afgerond en de volgende deelnemer zit alweer in het gips.”
Morele bijdrage
Adam, opgegroeid in London, is bijna klaar met zijn masteropleiding Public Policy and Human Development. “Ik zie mijn deelname aan dit onderzoek als een morele bijdrage. Meedoen is helemaal niet lastig of eng, zoals wel eens gedacht wordt. Je kunt van tevoren een en ander goed plannen en organiseren, zoals bijvoorbeeld voor een hele week de boodschappen halen. Dat voordeel heb je natuurlijk niet als je echt een been breekt.” Michelle Weijzen vult aan: “Ik leg tijdens het vooronderzoek ook alles nog eens goed uit.” Zodra het onderzoek gestart is, probeer ik iedere dag contact te houden. Ik ben dus altijd bereikbaar voor vragen.”
"Mijn schoenen aantrekken was wel de grootste uitdaging"
Na twee weken alweer op het voetbalveld
Adam schetst kort hoe het onderzoek verlopen is: “De eerste week startte ik met de voorbereidingen, zoals het innemen van de eiwitshakes. In de tweede week ging mijn been, van bovenbeen tot enkel, in het gips. Het aantrekken van mijn schoenen was wel de grootste uitdaging. Ik moest gewoon rustiger aan doen, omdat ik me in die week niet goed kon verplaatsen. Ik stapte uit de waan van de dag en werd minder gehaast. Daardoor had ik ineens meer tijd om te lezen en te studeren. Gelukkig woon ik dichtbij de universiteit, zodat ik toch nog op krukken naar de lessen kon. Na een week ging het gips eraf en er volgden nog twee weken nazorg. De eerste stapjes, zonder gips om mijn been, waren raar. Je moet weer normaal lopen. Na tien minuten ging dat al een stuk makkelijker. Na een week was het allemaal weer in orde en na twee weken stond ik alweer op het voetbalveld.”
Tussentijds zijn er een aantal meetmomenten. Deze vinden deels in het ziekenhuis en deels op de Universiteit Maastricht (UM) plaats. Weijzen vertelt trots: “Het is toch prachtig dat we via een brug verbonden zijn! Mede door de goede en nauwe samenwerking tussen de UM en het ziekenhuis kunnen we de meetmomenten voor de deelnemers op één dag inplannen. Wij begeleiden ongeveer drie tot vier personen per maand en verwachten rond februari 2020 de eerste resultaten.”
Wij zoeken nog deelnemers
Wil je meedoen of meer weten, neem dan vrijblijvend contact op met onderzoekster Michelle Weijzen, T 043 388 1381 / m.weijzen@maastrichtuniversity.nl Het Maastricht UMC+ heeft met regelmaat proefpersonen nodig voor diverse onderzoeken. Deelnemers helpen mee de kwaliteit van leven van veel mensen te verbeteren. We kunnen niet zonder. Kijk ook op lijst met onderzoeken waarvoor we nog proefpersonen zoeken